Een prachtig begin van het nieuwe jaar

De volgende morgen slapen we uit. De ochtendwandeling met de honden gaat Nena mee en we lopen vanaf de camping een prachtig gebied in. Er wordt meer gewandeld want er is een heel pad in de diepe sneeuw. De lucht is helder en het is schitterend. Daarmee ook enorm koud. Onze haren bevriezen op de plek waar onze adem komt. Vik en Vie vinden het heerlijk en rennen wat af! 

Terug bij de camper ontbijten we en daarna willen de kinderen weer sleeën. We besluiten om daarna naar het meer tegenover de camping te lopen. We hebben geluk, als we aankomen komen er twee sledehondentoers terug. Net een ansichtkaart om de honden voor de slee te zien op het grote besneeuwde meer met een geelrode lucht. Het is wel koud, -18, en de kinderen hebben er snel genoeg van. 

In de camper warmen we op met warme chocomelk en een broodje. Sander gaat ondertussen nog wat beelden maken met de drone en ik later met de camera en de honden. Het is inmiddels al bijna 13u en dat betekent dat de zon al weer onder begint te gaan. Het duurt dan nog wel een uur of 2 voor het echt donker is, maar om foto's en filmpjes te maken is het dan eigenlijk al te donker. 

Als iedereen weer opgewarmd is wordt er nog meer in de sneeuw gespeeld en Sander maakt nog een vuur zodat we nog “mellows” kunnen roosteren. Het is zo koud dat je erg dicht bij het vuur moet komen om er iets van te voelen. Het is inmiddels aardig donker en de rest van de middag brengen we in de camper door met lezen, spelen, filmpjes en Nintendo. 

Als we klaar zijn met eten check ik nog eens de Noorderlicht app. Het is vanavond helder en ik ben benieuwd hoe de kansen zijn. Ik zie bij kans op noorderlicht te zien 30% staan en stijgt naar zelfs 40%. Zo hoog is het nog niet geweest deze dagen. Ik word ongedurig en wil meteen naar buiten. Dik aankleden, hoofdlamp mee en natuurlijk de camera. Ik loop de camping af naar een donker gedeelte en ja, daar is het! Wow! Zo gaaf! Ik maak met mijn telefoon wat foto's en app Sander. Snel loop ik terug naar de camper om ze te halen. Sander heeft de kinderen al zo goed als aangekleed. Hij gaat vast, ik maak het klusje af en daarna lopen we met zijn allen de natuur in. We genieten van het prachtige licht wat boven ons in de lucht danst. Cas vindt het super gaaf en zegt dat hij dit op school wil gaan vertellen. Nena en Jet vinden het donker maar niks en zijn er na 5 minuten wel klaar mee. ​

We nemen ze mee terug naar de camper. Ik ga nog even terug en zo wisselen Sander en ik elkaar een paar keer af. Het is bijzonder als je daar alleen in het pikkedonker staat met alleen het groene licht. Het licht verandert constant. Van geheel groen, tot groene slierten en soms ook nog aangevuld met geel en rood. Het danst boven de horizon maar komt soms ook boven me. Het is net muziek in de lucht, al is het op af en toe een auto in de verte of blaffende hond, doodstil. En koud, -22 inmiddels, maar het maakt niet uit. Echt koud heb ik het ook niet. Zo lang ik maar geen handschoenen uit trek. We maken beelden en delen ze met het thuisfront. 

Missie geslaagd! De kers op de taart van deze, toch al zo gave reis