Het zuiden van het zuiden

We waren allemaal een beetje moe geloof ik want we hebben allemaal enorm lang geslapen vannacht. Daarna de ochtend een beetje op de camping aangeklooid. Ook besloten de Milford Sound uit de route te gooien. Veel rijden, weinig leuks voor de kinderen en we hebben het al eens gezien. 

Cas was vanmorgen duidelijk niet zichzelf. Boos en niks willen. Zo kennen we hem niet. Een duidelijk signaal dat het gas terug moet. 

Vandaag verder een rustig dagje. ’S Ochtends naar het petrified forest gelopen. Dit is een versteend bos, dat zo is geworden omdat er 170 miljoen jaar geleden een stroom van water met as overheen is gegaan. Dit heeft de bomen in stenen verandert. Als je het niet zou weten zou je ook denk dat het gewone rotsen zijn. Al met al wel een erg mooi stukje natuur!

Nadat we dat bekeken hadden zijn we naar Invercargill gereden. Een grote plaats voor hier.  De route was door plattelandsgebied. Veel koeien en schapen gezien. Daarna nog boodschappen gedaan, wasjes gedraaid en foto’s overgezet. We zijn weer helemaal bij en opgeladen.  We zitten nu in het zuiden van het Zuidereiland. Morgen gaan we weer richting het noorden,  naar Queenstown!