Dan maar vanuit de lucht!

Vandaag niet eerst een verhaal van hoe de dag begon en de rit (hoewel die echt wel mooi was, vooral toen de besneeuwde bergtoppen ineens vanuit het niets kwamen opdoemen), want we hebben echt iets heel tofs gedaan!

We hebben namelijk een rondvlucht gedaan boven de drie vulkanen hier! Een vlucht over Tongariro National Park, waarbij we ook in de kratermeren hebben kunnen kijken. Prachtige besneeuwde toppen, bevroren meren en uitzicht over het hele park. Met een klein vliegtuigje waar we net met vijf man in paste, dus iedereen zat bij het raam. Cas kreeg twee kussens onder zijn billen geschoven zodat ook hij mooi uitzicht had. 

Eigenlijk wilden we vijf jaar geleden de Tongariro Crossing al gaan lopen. Een van de mooiste dagwandelingen ter wereld wordt er gezegd. Maar toen begon een dag voor we hem wilden gaan doen ineens één van de vulkanen weer de pruttelen, iets wat hij al honderd jaar niet gedaan had. Gevolg: halve park afgesloten en wij moesten genoegen nemen met een kortere, maar ook prachtige wandeling. 

Dit keer wilden we hem toch proberen te gaan lopen. Het is alleen een flinke wandeling (18km) en in de winter is het enorm koud bovenop. Niet echt iets om met twee kleine kinderen te doen die dan ook nog eens grotendeels stil zitten. Dan maar ieder apart met een begeleide tocht. Maar dat voelde toch ook niet echt als je van het. 

We kwamen op het idee om een rondvlucht te maken. In ruim een half uur vlieg je dan over alle drie de vulkanen. Cas vond het in het begin reuzespannend, maar zat al snel onderuit gezakt, super chill naast me naar buiten te kijken. Nena heeft het snoer van de koptelefoon bestudeerd, de cameratas uitgeplozen, de veiligheidsinstructies uitgebreid doorgenomen en toen nog alle schroefjes binnen handbereik bekeken. Sander was chef beeldmateriaal en was bezig om zowel te filmen als foto’s te maken. Het liefst nog tegelijk, om niks te missen. Ik mocht me bezig houden met Nena, die het liefst het hele vliegtuig doorgeakkerd was om alles te bekijken. Daarnaast zaten we natuurlijk vooral heel hard te genieten. 

Om het park toch ook vanaf de grond nog te beleven gaan we morgen nog één of twee korte wandelingen maken. Als het goed is, is het weer zonnig weer dus hebben we weer goed zicht op alle drie de wit-besneeuwde jongens. 

En de Tongariro crossing? Ik had toch al besloten ooit nog eens terug te willen…