Dolfijnen, wetsuits en emmers

Vandaag stond iets op het programma wat al heel erg lang op mijn lijstje staat: zwemmen met dolfijnen. De vorige keer dat we hier waren was het niet gelukt. Nu wilden we het ergens anders proberen. In Kaikoura, de plek waar we de vorige keer potvissen hadden gespot.

Wat later dan gepland gingen we op weg. We zijn eerst een kachel gaan kopen, omdat de nachten hier zo koud zijn dan we uiteindelijk met 4 man en twee dekens op één bed belanden. Niet ideaal.

De kachel was snel gescoord (en werkt goed,  een aangenaam temperatuurtje hier!) dus op naar Kaikoura. Ook in Kaikoura hebben ze last gehad van een flinke aardbeving. Afgelopen november is het hier flink los gegaan met als gevolg dat veel toegangswegen erg beschadigd zijn. Onze oorspronkelijk bedachte route hebben we daarom aan moeten passen. En ook nu konden we niet over de hoofdweg.

Geen straf, want de alternatieve route was schitterend. We reden vrij hoog en kwamen zelfs sneeuw tegen. Prachtige landschappen kwamen voorbij. Genieten!

De rit duurde wel wat langer dan gehoopt, waardoor we uiteindelijk pas om kwart voor 1 op de plek van bestemming waren, terwijl de tour om half 1 begon. Normaal zou je dan zeggen, dan ga je de volgende dag. Maar voor morgen is er erg slecht weer voorspeld, dus toch maar proberen of het niet vandaag nog kon. Gelukkig kon ik nog mee, als ik snel was. Dus in een paar minuten bikini, camera’s en handdoek bij elkaar gegrist. Daarna een wetsuit aangemeten gekregen en gaan. Sander was zo lief om met de kinderen in de camper te blijven, want dit boottochtje zou iets te heftig voor ze zijn.

Met het busje werden we naar de haven gebracht waar de boot lag. Daarna het water in en gaan. Het was even zoeken maar wij konden ondertussen al genieten van indrukwekkende albatrossen, andere vogels en zelfs een zeehond.

Toen werden ze eindelijk gespot. Een groep van zo’n 30-40 dolfijnen. Snel spullen aan en het water in. Omdat je niet rustig kunt wennen maar zo het water in moet is dat best even koud. Maar dat vergeet je snel als je de dolfijnen om je heen ziet zwemmen.

Om ze naar je toe te lokken, moet je allerlei geluidjes maken. Ze zijn erg nieuwsgierig en komen dan op je af. Iedereen ligt dus als een malle te piepen en bliepen in de hoop dat ze naar je toe komen. Heel wat dolfijnen zijn komen kijken wat ik toch in godsnaam aan het doen was. Ze zwommen zo om me heen op nog geen meter afstand. Wauw, zo enorm gaaf!

Je zwemt op open zee, met flinke golven dus na een tijdje werd het tijd om even bij te komen op de boot. En toen kon ik nog een nieuwe ervaring afstrepen op mijn lijstje: zeeziek worden. Ik snapte ineens waar die stapel emmers op het achterdek voor was zeg maar :-).

Daarna nog een keer het water in geweest. Een stuk korter, omdat ik het toch wel erg koud kreeg. Even later werd iedereen verzocht het water uit te gaan. Pakken gingen uit, een warme douche en omkleden.

Iedereen kreeg nog de tijd om ook vanaf het dek foto’s te maken van de dolfijnen. En daar kregen we nog een hele gave verrassing bij. Twee walvissen sloten zich bij ons aan! In Canada heb ik ze ook al mogen zien, maar deze kwamen veel dichterbij en waren druk bezig de dolfijnen te vertellen dat ze niet zo irritant moesten doen.

Nadat iedereen flink wat foto’s en filmpjes had gemaakt, zette de boot weer koers naar de haven. In het centrum stonden Sander, Cas en Nena me al weer op te wachten. Zij hadden zich die middag in de camper en aan het strand vermaakt.

Al met al, een zeer geslaagde ervaring! Nu nagenieten van de filmpjes en foto’s.