Natuurgeweld

Bij het wakker worden tikte de regen al flink op de camper. Er was gisteren al erg slecht weer voorspeld voor vandaag maar het leek voor ons op een “gewone natte dag”. 

Nena is al een paar dagen niet lekker en nu was Cas ook erg warm. Allebei vielen ze al snel weer in slaap en we besloten er een rustig dagje van te maken. Als ze wakker werden terug rijden naar Christchurch, daar wat boodschappen doen en op tijd naar een camping.

Dat liep anders. Het weer was toch wel heftiger geweest dan wij in eerste instantie dachten. Er was zoveel regen gevallen dat zowel de hoofdweg als de alternatieve route door de bergen waren afgesloten. Te veel puin en modder op de weg als gevolg van de regen. Probeer het later vandaag nog eens, misschien kan het dan wel, kregen we te horen. Ofwel, we konden geen kant op, want de enige andere weg is sowieso al afgesloten tot het eind van het jaar vanwege de aardbeving. Tijd voor een plan B. 

Er bleek een zeehonden kolonie te bivakkeren onderin Kaikoura, bij een parkeerplaats. Een mooie plek om de ochtend te bivakkeren. Eerst boodschappen gedaan en toen daarheen. Erg leuk want overal zaten zeehonden die je van dichtbij kon zien. Na een rondje te hebben gelopen in de camper geluncht en een beetje aangerommeld terwijl Nena wat slaap pakte. 

Rond een uur of drie besloten we maar weer eens te kijken hoe het er voor stond. De hoofdweg was nu wel toegankelijk, maar je moest wel in kolonne rijden. Op deze weg en de naastgelegen treinrails zijn ze druk bezig met de herstelwerkzaamheden. Overal staan huisjes met generatoren, zeecontainers om te stutten enzovoorts. De schade is behoorlijk heftig. En ook nu gaat het nog gewoon door, al is het wel in veel mindere mate. Respect voor iedereen die daar bezig is. Erg motiverend zal het niet zijn als je net opnieuw aangelegde stuk rails weer wordt bedolven onder puin. 

 Na een paar kilometer werden we al weer stilgezet vanwege puin op het wegdek. Een kwartiertje later kwam er een bulldozer aanrijden die alles weer opzij schoof en toen konden we weer door. Het opvallende hier is wel dat iedereen dan ook rustig wacht. Geen getoeter of proberen er toch langs te komen ofzo. De natuur laat hier wel zien dat je een hele hoop kunt willen, maar dit geweld kan niemand tegenop.

Uiteindelijk werd het toch nog een lange rit. Eerdere campings die we tegenkwamen durfden we niet aan omdat je daar op gras staat en na alle regen van vannacht en vandaag kun je beter met een woonboot komen. 

Uiteindelijk weer in Christchurch neergestreken. Nog lekker sushi gemaakt, Cas en Nena in bad (samen in het opblaasbabybadje in de douche van de camper, past best!) en nu slapen. 
 
Morgen richting Mount Cook. Vorige keer zijn we erg kort in dat gebied geweest, wat ik achteraf jammer vond want het is zo verschrikkelijk mooi daar. Nu hebben we meer tijd. Hopen we. Want ook daar is het schijnbaar goed los gegaan dus we zijn benieuwd wat we aantreffen.