Diverse route naar de Catlins

Regen en zon geeft een regenboog. En dat is precies wat er voor ons verscheen toen we net op weg waren vanmorgen richting de Catlins. De eerste fotostop werd dus al snel ingelast. 

Ongeveer een uurtje later kwamen we bij de volgende bezienswaardigheid: Clay Cliffs. Een spectaculair stuk rotsen, gelegen op privé terrein. Aan het begin staat een hek met een potje erbij. Of je zo vriendelijk wilt zijn daar 5 dollar in te doen en het hek achter je te sluiten. 
Vervolgens hobbel je 4km over een grindweg en kun je ze bekijken en er langs en in lopen. Erg mooi om te zien en meteen een leuk uitje. Cas vond overigens de stroompjes van regenwater interessanter, maar dat terzijde. 

Daarna vervolgenden we onze rit richting Lindis Pass. De weg gaat hier vrij hoog door de bergen, wat in ons geval betekende dat we door de besneeuwde bergtoppen reden. Erg mooi! 
Even later volgde een groot meer, waar we een lunchstop hebben ingelast. 

Een erg mooie route verder naar het zuiden volgde. We reden door mooie berglandschappen en ook een heel gebied waar veel goud gezocht werd (wat er precies zo uit ziet als je het je voorstelt). Het idee was om daarna een stukje door te rijden, boodschappen te doen en niet al te laat een camping te zoeken. Helaas bleken alleen zowel de eerste als tweede camping dicht. Cas en Nena waren het rijden hartstikke zat. Geen fijne situatie. Daarom eerst maar een speelbreak ingelast waarbij Cas een speeltuin heeft verkend van een school en Nena lekker even in de camper heeft gespeeld. 
Het effect was niet van hele lange duur maar gelukkig bereikten we al snel een camping die wel open was. 

Of ja, camping is eigenlijk een groot woord voor was het is. Het is een grasveld met een sanitairgebouw, met plek voor 8 campers of caravans. De helft is bezet door mensen die hier, ik denk, wonen. De andere helft is leeg.  Bij de entree staat de caravan van de eigenaar. Een niet al te fris caravannetje met smerige vloerbedekking en muffe lucht. Met aardige man waarvan ik de helft niet versta. Maar op dit moment was voor ons alles met een plek voor onze camper en een elektrapunt zodat de kachel kan draaien perfect. En die is er. Halleluja. 

Er is nog een speeltuin (met een tunnel, blauwe glijbaan, groene glijbaan, tunnelglijbaan, schommels en bruggetje, aldus Cas) dus Cas is de lange rit al weer vergeten en vindt dat we op een wereldplek zijn beland.