Op weg naar Nuuw Seeland

Al weken vertellen we Cas dat we op vakantie gaan. Cas houdt niet zo van verrassingen, op een kindersurprise ei na dan, dus een beetje vooraf inlichten kan geen kwaad dachten wij.

Ondertussen was hij iedereen al aan het vertellen dat we op vakantie gingen naar Nieuw-Zeeland. “Gaan we naar Nuuw-Seeeland op vakantie, met het vliegtuig, heeeeel hoog. En daarna met de auto met het huisje”. Nou goed, het leefde dus wel.

Nu het echte werk nog. Hoewel we er alle vertrouwen in hadden dat het goed zou gaan kwam er toch wel een klein beetje spanning bij zo op het laatst. Het is me nogal een pokke-eind vliegen en stilzitten vindt Nena voor baby’s. Anderzijds hadden we ook het motto: als het niet goed gaat hebben we 32 k**** uren, maar dan zijn we er wel.

De dag begon al vroeg. Om half 7 zaten we in de auto richting Düsseldorf. Klaar om in te checken. Even kijken waar we moesten zijn. *schrik* de paspoorten lagen nog in de auto. Gelukkig hadden we mama snel te pakken en kon ze ze ons alsnog geven. Snel inchecken, tassen dumpen en door alle controles. 
Toen kon het echte werk beginnen. Van Düsseldorf naar Dubai naar Hong Kong. In Hong Kong hadden we enige vertraging waardoor we onze aansluiting in Auckland naar Christchurch misten maar die was gelukkig snel omgeboekt. In Auckland waren we nog bijna een dikke boete rijker doordat we een appel in de drager hadden laten zitten wat we totaal niet meer wisten. Gelukkig matste de vrouw ons daar. Misschien omdat we onze schoenen zo goed schoongeboend hadden? 

En hoe het was, zo’n lange vlucht met twee kleine kinderen? Ze deden het geweldig! Cas vond het in het begin heel erg spannend maar gelukkig redde de stewardess ons door op dat moment met een verrassingstas te komen. Allebei hebben ze een moment gehad dat ze erg moe waren en niet konden slapen, maar dit was van korte duur. Nena heeft heerlijk geslapen op haar bedje, een beetje gegymd op schoot en ondertussen alle Aziaten verliefd laten worden. Cas heeft lekker filmpjes gekeken en hij moest bijkomen van het voor hem echte avontuur: de tocht over het vliegveld. Want daar zijn roltrappen. Veeeel roltrappen. En hij wilde er allemaal op. Tussendoor ook nog even gerend door een speeltuintje en lekker frietjes eten bij de Mac. 
Super trots op ons meneertje en mevrouwtje die het toch maar gewoon doen. 

Eenmaal in Christchurch de camper opgehaald (die is groot!) en eten gehaald. Daarna nog wat tassen uitgepakt. De vermoeidheid sloeg echter al gauw toe bij iedereen dus we gaan nu lekker naar bed. 

Later!